BAŞKA BİR ÇAĞDA

              Bir film son buluyor, sen geçiyorsun gönlümün orta yerinden. Bir yıldız kayıyor, fikrimin sorularında acabalı haller dolanıyor. Bir yeni melodi keşfediyor kulaklarım ardından sesin şiir olup akıyor geceme…                 Eski bir masaldık biz. Hiç olmadık, hiç rastlaşamadık. Ayrı ayrı yerlerde aşkı masallardan çaldık. Bir düştük, düşüşlere gebe kaldık. Biz, sihrini kaybetmiş “Dünya” isimli bir yerde ümidin sonsuzluğuyla inanmayı eşeledik.                 Rastladığım ve sevdiğim her şey sensin biliyorum. O yüzden içimde sonsuz şiirlerim var benim. Kilidini kaybettiğim ruhumun, telaşlı koşturmaları, uzakta gördüğüm bir yıldızdan sebeptir sevgili! Yıldız gözlerindir; nereden bakarsa baksın gördüğüm gözlerindir.             ...

             İnsanlar olsun;  Bir çiçek bahçesi gibi bin bir çeşit… İnsanlar olsun dini başka, dili başka, cinsiyeti başka… Denize dökülen bir nehir gibi aksınlar dünyama… Hikâyeler bıraksınlar heybeme… Masallar anlatsınlar kendi dünyalarından... Sadece lale değil, sadece nergis değil nilüferler de olsun bahçemizde.  Su da yaşayanlar, suyu göstersinler, toprağın çiçekleri toprağı… Soğuk ülkelerden gelenler, senede bir gün açanlar… Hepsi gelsinler doldursunlar bahçemi.             İnsan isterim; farklı ve farkıyla özgür. İnsan isterim; hiç tanımadığı denizlerde yüzebilen… İnsan isterim; Zümrüd-ü Anka kuşlarına inanabilen. İnsan isterim susuz topraklarda çiçekler açtırabilen. İnsan isterim gökkuşağının renkleri gibi.             “Gel ne olursan ol gel” sadece unutma; Güneşsen parlamayı bilmeli...