BAŞKA BİR ÇAĞDA

Ne demişti İrlandalı şair Mr. Wilde “Herkes öldürür sevdiğini” Öldürdük bizde birçok kere Sevgi nerde peki? Kaldı romanın ayraca takılan köşesinde… Bir de; Romantik kadının acılı kalbinde, Hovarda adamın çoktan unuttuğu ilk aşkında, Paradan önce, çocukluktan bir sonra… Dinden, dilden, ırktan önce… Sevgi mi? Öldürürüz biz sevdiklerimizi… Tutmuyor yoğurt gölde Niyet mayası göle uymuyor… Hey koca Nasreddin! “Ya tutarsa” dedin diye oldu hepsi! Yürek katili bir ülkenin çocuklarıydık biz Rakı masasında öldürürdük sevgililerimizi Şiirleri paket yapıp sarmalardık şatafatlı hatalarımıza Sonra bir gün uyandık Baktık sevdiklerimizi öldürmek yetmemiş Sokakları öldürdük, Kuşları, ağaçları, gazetecileri, aydınları Öldürdük… Yetmedi… Katil aradık… Oysa dememiş miydi şair; “Herkes öldürür sevdiğini” Biz vatanı sevdik diye Bıçakla oya oya öldürdük... Vallahi billahi sevdiğimizden! Onu sevmezsek Allah’ı seviyoruz! Ya Allah Bismillah Al...

Bir bomba düşer uzakta ki ülkeme Kandan bir denize döner sokakları başkentin Alışmaktan korkar insanlarım… Sevmeye korkarlar birbirlerini… Sonra bir rugby akşamında bulurum kendimi Doğru ya ben küçük kırmızı mitolojik cinlerin şanslı ülkesindeyim… En büyük derdi “siktiğimin yağmuru” bu ülkenin… Bir de her yere doluşan yabancılar… Bir orospu yağmur yağar geceye ardından Kaybederim vatanperverliğimi “Yaşasın” diye bağırırken maçın heyecanıyla… Masada İskoç dostum var yine, Bir Türk’le yapamadık bu sohbetleri… Kayboluruz spiritüalizmin dipsiz kuyularında Araya girer İngiliz “Gitme sen buraya aitsin” diye… Aklımda eski sevgilinin Büyük Britanya’dan çalınmış lacivert gözleri, Bir de İrlandalı Getto sohbetleri… Bu bar değil miydi hayatımın en harika akşamını geçirdiğim? Şimdi bir İskoç, bir Türk, bir İngiliz bizim olmayan bir maça kadeh kaldırdık… O akşamı da çalmıştık düşlerden zaten Çalıntı bar burası O’Neills derler… Çok sikik şekilde sıkıc...