18 YAŞINDAN BÜYÜKLERE
Bir bomba düşer
uzakta ki ülkeme
Kandan bir denize
döner sokakları başkentin
Alışmaktan korkar
insanlarım…
Sevmeye korkarlar
birbirlerini…
Sonra bir rugby
akşamında bulurum kendimi
Doğru ya ben
küçük kırmızı mitolojik cinlerin şanslı ülkesindeyim…
En büyük derdi “siktiğimin
yağmuru” bu ülkenin…
Bir de her yere
doluşan yabancılar…
Bir orospu yağmur
yağar geceye ardından
Kaybederim
vatanperverliğimi
“Yaşasın” diye
bağırırken maçın heyecanıyla…
Masada İskoç
dostum var yine,
Bir Türk’le
yapamadık bu sohbetleri…
Kayboluruz
spiritüalizmin dipsiz kuyularında
Araya girer
İngiliz “Gitme sen buraya aitsin” diye…
Aklımda eski
sevgilinin Büyük Britanya’dan çalınmış lacivert gözleri,
Bir de İrlandalı
Getto sohbetleri…
Bu bar değil
miydi hayatımın en harika akşamını geçirdiğim?
Şimdi bir İskoç,
bir Türk, bir İngiliz bizim olmayan bir maça kadeh kaldırdık…
O akşamı da
çalmıştık düşlerden zaten
Çalıntı bar
burası O’Neills derler…
Çok sikik şekilde
sıkıcı günler bu aralar
İrlandacadan
direk çevrilmiş terbiyesiz Türkçemle anlatıyorum.
Bir yanımın
Charles Bukowski’nin kadınları gibi olası var,
Bir yanım
İrlandalı kadınlar gibi sayıyor geceye…
Bütün olay
sınırlarda…
Aramıza
koyduğumuz,
İnsanlığımıza
koyduğumuz,
Ülkelerin arasına
koyduğumuz,
Apış aramıza
koyduğumuz
Sınırlarda…
Sınırları geçsek
din var…
17. yüzyılda
kadın yakan Hristiyan canavarlar
21. yüzyılda
toplu katliam yapan Müslüman şeytanlar,
Biz ne yaptıysak
senin için yapıyoruz be Tanrım!
Topluca öldürdük
sırf senin için!
Çok fucking bir
dünya cidden!
Bana ekstrem
diyorlar,
bir yerlerinde ülkemin
bir yerlerinde ülkemin
Çok zeki diyorlar,
bu aptal İngilizcemle,
bu aptal İngilizcemle,
bir yerlerinde Kuzey
Avrupa’nın.
Bazen de ırkçı
oluyorum,
Yoksayıcılar dünyasında,
Affetmeyince yüreğim…
Tabi ya ben Batı'dayım!
Yoksayıcılar dünyasında,
Affetmeyince yüreğim…
Tabi ya ben Batı'dayım!
Oysa ben Orta Doğu
gibiyim
Kendi içinde
kavgalı…
Uyuzum her yerde
biten şairlere, yazarlara
bir de her şey
olabildiğini,
her şeyi
bildiğini
sanan insanımın
egosuna…
Şu siktiğimin
havası da
Kaç gündür güneşi
göstermedi…
Gözünü sevdiğim
İrlanda İngilizcesi
Bir tarafından
fazlaca küfürlü
Bir tarafından da
oyuncu insanları gibi…
Üzerimde hiç
güneş batmıyor bu aralar
Büyük Britanya’ya
öykündüm
şizofren
mektuplar yazıyorum
hiç gelmeyen
sevgiliye
ve uyanıyorum
kasvetli bir Dublin sabahına
başkentte 90
ölüyle…
Ne karada ne
denizde hayat yokmuş
meğer düşler
sokağı sakinlerine…
Siktiğimin
Dünyası…
Sikli, boklu bir
İrlanda İngilizcesiyle…
11.10.2015
/ 22.36
Yorumlar
Yorum Gönder