Biz ve İstanbul
Öylesine eski,
Bilinmez derecede karanlık,
Öylesine saklı,
Bir odada kilitli,
Yıllara yenik sevdalarımız oldu bizim!
Seviştiğimiz günleri unutturdu yıllar...
O odaları dost eyledi zaman!
Öylesine İstanbul'duk biz
İstanbul böylesine kararana dek!
Şehir öldü,
Şehrin ruhu öldü,
Biz ölemedik...
Hala buradaydı adam,
Hala buradaydı kadın...
Dost olma vaktiydi
Yozlaşan İstanbul'a inat
İstanbul'du kadın ve adam!
İkisi de gitmeye sevdalı...
Birisi İzmir'e çevirmiş yüzünü,
Öbürü Yunanistan diyor şarkısında...
Büyük büyük annesi Yunan diye
Dileniyor bir Hristiyan toprağına...
Oysaki dinlere asla inanmadı kadın!
Dinlerde karanlık liderlerin imzaları vardır
İnsanlıktır asıl din!
Tanrı varsa tek
Yoksa adalettir!
Karanlıkta attığın kulaç,
Kazandığın savaş,
Gülümsemendeki kıvanç
Şeytanın diğer adı aslında..
Hepimizin tek olduğunu anlayana dek
İmzana bulaşacaktır kan!
Şair de bu şiiri kanla imzaladı!
Biraz Yunan, biraz Türk kanından verdi
Sırf sen anla diye
Kendini yok etti!
Yorumlar
Yorum Gönder