BİR KEVAŞE BİR DE KİTAP

Ne gelendim ben bu aşkta ne de giden...

Uzaktan seyrettim kalbimi...
Bir beyaz sayfa gördüm de sayfaya dokunmaya kıyamadım...
Saklama telaşı taşıdı yürek, izin vermediler...
Söyleme derdine düştü ağız da bu sefer susan dil oldu...
Yine başa döndük ey yürek! "vazgeç" der oldu beyin...

Bildiğim bütün kitapları karıştırıyorum panzehir arıyorum aşka... Okuduğum bütün şiirleri tekrarlıyorum bana güzel dünyaları anımsatırlar diye... Susuyorum da konuşmaya kalktığımda yitip gidiyor yıldızlar ellerimden...

Bir kadın var, kirli sokaklarda yürürken görüyorum... Kadının elinde bir gizli neşter, sanki kesmiş de kalbimi kanlar akıyor... Madem akmış o kan "intikam" diyorum...İntikam elbet bir gün alınır... Ben bir şey yapmasam da Poseidon yabasını vurur...

Bir karanlık eğlence odası... Müzikler içime işliyor... Gökyüzünü ya da denizi görsem rahatlayacağım, görmeyince hayal ediyorum bu sefer de ismi "sarhoşluk" oluyor...

Deniz dalgalandı...
Deniz duruldu...
Deniz konuştu...
Poseidon göz kırptı...
Gördüm ben hepsini...

Sustum sonra... Bildiğim bütün sahteliklerden uzak olan gülüşün takıldı aklıma... Hikayelerin dizildi önüme birer birer... Zaman eski zaman sanki yol alıyor Sinbad devler diyarına doğru... Çok fazla bahsedemem senden saklıyorum çünkü tüm gerçekliğini kendimden bile...Hele başkaları! Onlar mutlaka bu hikayeden uzak diyarlara göçmeli...

Karanlıklara büründü sokaklar...
Gökkuşağı, sakladı yüzünü...
Zeus, yasakladı Tanrıların insanlara akıl vermesini...
Güneş, saklamış zaten yüzünü insanlar aşkı unutsun diye...
Biz de böylece unutanlardan olduk belki...

Bu bir satır arası hikayesi... Ayracım sayfada kaldı... Çıkartamıyorum yerinden çünkü hayatta okuyabilme ihtimalleri de var... Oysaki bitirmiştim ben bütün kitaplarımı...

Şimdi bir geçmiş zaman hikayesi arar yürek... İçinde kevaşe yüreklerin barınmadığı bir İstanbul gecesi bekler... Yazar, kalemi eline alır çok şey söyler de anlatmadığı aslında noktanın bildikleri... Virgüllere boğar bu yüzden herşeyi... Kendisine ünlemlerle gelen hayatı ve onun saçma sapan soru işaretlerini savurur yüreğinden de bir noktaya inanır bir de virgüle... Yani ya yürek diyecek "nokta" ya da bilecek bu kitapta okunmaya değer çok fazla şey var... O zaman kaldıracağım ayracı ve dünyanın en güzel kitabını okumaya başlayacağım...
 
 
05.04.2010 / 00:56