VURULDUM

Öyle çok sustum ki konuşacak bir şeyin kalmadığını çok geç fark ettim. Öyle çoktum ki seninle azıyla yetinemedim. Şimdi sessizliklere boğulan ben miyim yüreğim mi bilmiyorum sevgili! Hayat mı sustu? Rüzgar mı durdu? Güneş mi göz kırptı bilmiyorum… Tek bildiğim sustuğum her şeyle savaştığım… Dilini çözdürmek için dilenen bir dilenci gibi ruhum… Hayatımdaki senden uzağa gittikçe eskittim tüm sevdaları… Sevdiğim her şeye yabancı kaldı yüreğim ve şimdi sevecek bir şey bulamıyor.

                Hatırlar mısın bizi? Neydik? Ne yapardık? Hatırlar mısın; en çok susarken konuşurduk biz seninle. İşte bu yüzden belki de konuşma arzusuyla yanıyor şimdi dudaklar… Sen kadar olmayan her şeye konuşasım var sevgili! Senden uzak olan her şeye sarılası var kollarımın… Seninle durdu diye bu ayaklar koşmak isterler şimdi…

                Dinlediğim en güzel şiir kimindi? En çok hangi şarkıda gülmüştük? Benim kimseye ait olamayan ruhumun kelepçelerini hangi sihirli değnekle etkisiz yapmıştın?  Kimdin sen yabancı? Bir yabancıya nasıl bu kadar sokulabilmiştim?

                Şimdi gülümsediğim her şeye ağlamak ve ağladığım her şeye gülümsemek arzusuyla yanıp tutuşan bir ruhu dizginleme çabasındayım.  Onu, kibirli gülüşüne öldüğü bir adamın kapısında öldürüp seni hiç var olmamış saymayı düşlüyorum.

                Egomdan sıyırdığım her şey gitti seninle sevgili. Masumiyetine inandığım tüm kuşlar uçtular uzak diyarlara… Ben seninle ilk defa sevildiğim yerden vuruldum sevgili… Namlun sevdiğini de vururmuş bilmezdim. Vurulmuşum fark ettim ve bu kurşun yarası benden inancımı çaldı.

Vuruldum ve kuşlar sahillerden göç ettiler.

Ben vuruldum; bildiğim bütün şairler öldü. Yazacak tek kelime yok bu aşka şimdi.

Ben vuruldum; Karadeniz ayaklarımın altında duruldu; kalmadı dalgalarından eser.

Bir kurşun sesi duyuldu uzaklardan yağmurlar yağmaz oldu.

Yüreğime bir kurşun saplandı senin namlundan ve içimde sadece sana sakladığım masumiyeti öldürdü. Tam da sevdiğin yerde bir yara var şimdi… Elimde tuttuğum kurşunun üzerinde bir daha kimseyi seni sevdiği gibi sevemeyecek olan bir yara kanıyor. Kurşun ki tetiği ellerinle çekilmiş…

                                                              

                                                                              10. 08. 2011 / 02:46