KELEBEK

"Beni ne kadar sevebilirsin" diye soruyorsun sevgili! Saklıyorum senden sevmelerimi… "Topraklar yağmurları ne kadar çok severse o kadar sevebilirim" demiyorum sana… "Kardelenin güneşi sevdiği kadar" demiyorum… Çünkü merak ediyorum sen beni ne kadar çok sevebilirsin diye?


Yağmursuz kalmış toprakların çatlamış yüzeyleri gibi depremler oluyor yüreğimde… Martılara soruyorum kanatlarından yollarlar mı bana diye? Hareketsiz kaldım ya yüzyıl uyumak istiyorum masaldaki prenses gibi… Belki uyandırırsın diye beklemek geliyor içimden…

Odama bir kelebek giriyor… İsmini beraber “sen” koyuyoruz… Merak ediyorum onun kadar kısa ömürlü müsün? Yoksa onun gibi ömrünün tüm kalan saatlerini benimle beraber geçirmek için mi geldin? Kelebekle yapayalnızız odada güneş sızmaya başlıyor pencerelerden ve gözlerim dalıyor uzaklara… Bildiğim bütün şiirleri düşünüyorum, düşlediğim bütün kokuları… Hangisine benzersin? Hiç birine koyamıyorum seni… Bazen hep bildiğim ve daima sevdiğim bir şey kadar yakın… Bazen de asla dilini öğrenemeyeceğim bir yabancı kadar uzak… İşte busun sen… Belki dokunduğumda anlayacağım asla dokunulmamış mevsimlerden geldiğini belki de susacağız sadece şimdiki zamanların hatırına…

Seni bilmiyorum ki sevgili! Seni görüyorum sadece... Unutulmuş rüyalarımın içinden görüyorum… Vazgeçilmiş şarkıların içinden seçiyorum… Maskeli balonun tüm soylularıyla dalga geçiyorum seni soyunmuş varsayarak… Hani diyorum o öyle biri ki yok sizin maskelerinize ihtiyacı… Yanımda olmasa bile yalan değil… Elini tutamasam da gitmeyecek yarın olunca… İşte böyle sevgili tüm yalanlardan arındırdım seni ve başka bir dünya düşlüyorum… Sadece sevginin kazandığı bir dünya… Tutar mısın ellerinden bu dünyanın bilmeden yürüyorum…

Sana susadım, sadece sana… Yoksa var bir sürü mutluluk sebebi… Birileri hep çok seviyor bu kadını bir yerlerde… Sanıyorlar ki sana baktığı gibi bakar… Bakamaz bu kadın bir başkasına sen gibi… Sadece sana vermiş hükmetmenin o gizli iznini… Dinliyor seni bu kadın, bakamaz bir başka yöne doğru…

Mavi bir geceye yatıyorum şimdi… Masmavi bir dalgayı düşlüyorum… Aşkımı gözlerin gibi masmavi yazdım kelebeği koynuma alıp uyuyorum… Ölme diye fısıldıyorum kulağına… Ölürsen göremeyiz ki beraber güneşi… Diyorum mucizeler de vardır hayatta kelebek! Yaşayacaksın sen yaşayacaksın!

13.06.10 / 04:05

Yorumlar

  1. her öykün gerçekten çok güzel kuzucum. tebrikler. öpüyorum kocaman...

    YanıtlaSil
  2. Çadacım çok güzel,bu güzel yazıların devamını bekliyoruz...Tebrikler...

    YanıtlaSil
  3. keşke senin kadar güzel ifade edebilsem duygularımı... çok beğendim bu yazını...

    YanıtlaSil
  4. Hepinize çok teşekkür ederim... Keşke yorumları kimlerin yazdığını da anlayabilseydim...:) Okuyan gözlerinize sağlık...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

TAHRAN’DA İKİ GÜN

SİRİUS

EYLÜL BAKIŞLI KIZ