KARMA

             İnsanlar olsun;

 Bir çiçek bahçesi gibi bin bir çeşit…

İnsanlar olsun dini başka, dili başka, cinsiyeti başka…

Denize dökülen bir nehir gibi aksınlar dünyama…

Hikâyeler bıraksınlar heybeme…

Masallar anlatsınlar kendi dünyalarından...

Sadece lale değil, sadece nergis değil nilüferler de olsun bahçemizde.

 Su da yaşayanlar, suyu göstersinler, toprağın çiçekleri toprağı…

Soğuk ülkelerden gelenler, senede bir gün açanlar…

Hepsi gelsinler doldursunlar bahçemi.

            İnsan isterim; farklı ve farkıyla özgür.

İnsan isterim; hiç tanımadığı denizlerde yüzebilen…

İnsan isterim; Zümrüd-ü Anka kuşlarına inanabilen.

İnsan isterim susuz topraklarda çiçekler açtırabilen.

İnsan isterim gökkuşağının renkleri gibi.

            “Gel ne olursan ol gel” sadece unutma; Güneşsen parlamayı bilmelisin, denizsen dalgalanmayı, yağmursan beslemeyi, topraksan  büyütmeyi, masalsan sihri, yüreksen aşkı, şiirsen melodiyi ve müziksen dansı bilmelisin. Geldiğinde yeni cümleler kurdurmalısın… Gelmelisin; “Yeni Dünya” için! Gelmelisin; barış için! Gelmelisin; gökyüzümdeki yıldızların parlaması için gelmelisin…

             Aşk için gelmelisin. Dostluk için gelmelisin. Hayat için gelmelisin!

             İnsan isterim, nefesim dünyaya karıştığı sürece. İnsan isterim içimdeki yazar susmasın diye. İnsan isterim hepsinden ötesi ben de insanım diye.

                                                                                                                             21.08.12 /23:42