SERHAT



Akaretler yokuşunda,
Şampiyondan bir kokoreç...
Böyle başlamıştı her şey...
Şimdi şairin elleri göklere uzanıyor...
Yitip giden dostunu arıyor... 
Bir kokoreçten,
18 yıla yayılan maceralara evriliyor yüreği...
Futboldan hiç anlamayan şairin,
Sporla dolan dünyasıydı dostu.
Buluşmalar maç çıkışları,
Konuşmalar maç bitişleri...
Fanatik bir dünyaydı seninkisi...
Ey dostum! 
Hiçliğin orda hala,
Trump Tower’da...
Cihangir’de...
Beyoğlu’nda... 
rakı içilen o eski barlarda...
Tektekçi’de...
Tarlabaşı’nda çığlık atarken
Gecenin 3’ünde atletli amcaya
O gün ölmedik ya ölmeyiz de...
Hatırlar mısın?
Bebeğini dans ederek düşürmeye çalışan
Genç kadını?
Masayı kıskanarak terk eden eski sevgilini? 
Küsmelerimizi hatırlar mısın?
Durmadan geri dönmelerini...
Erman Toroğlu’nu? 
Moda’yı? 
2020’de öldüğünde,
Balat’da boş kaldı 2 kadeh...
Kadehlerin seni öldürdüğünü bilerek,
Kadehlere rağmen,
Ben her içtiğimde bir kadehim var,
Havaya kaldıracak
O güzel gülüşün için...
Serhat olsun bu şiirin adı...

13.12.2020 /Beyoğlu- 03:53

Not: Bu şiir 13 Haziran 2020 tarihinde aramızdan ayrılan 18 yıllık dostum Serhat Demirtaş'ın anısınadır. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

TAHRAN’DA İKİ GÜN

SİRİUS

EYLÜL BAKIŞLI KIZ