ÇOCUK RUHLU AŞK

Hep acelesi var adamın
Koşar adım caddelerde
Duyguları çok yoğun,
Eylemleri pervasız...
Usta bir ressam gibi
Fırça darbeleriyle renklendiriyor geceyi...
Karşıdaki kadına,
Yanındaki adama
Hikayeler yazdık yine, birlikte...
Ah seninle uydurmak!
Bir şehri baştan yazmak!

Kulaktan kulağa bir oyun aramızda
Hiç bitmeyen bir sarhoşluk
Çocukça, şımarıkça, hoyratça
Kendi yalanımızın içinde
Bir kahkaha!
Hiç dur demeyen,
Hiç uslanmak istemeyen
Sürprizleri hiç bitmeyen
Bir adam...
İçini okuyan bir kadın,
Gözleriyle konuşabilen...
Ey özgürlük!
Seni ne çok özledi bu kadın!
Efendisi ülkesi,Gardiyanı kültürü,
İşkencecisi ruhu,
Doğuda bir yerlerde...


Adam bilir,
Gözlerini kapamak yeter kadına...
Esaret dediğin ne ki!
Kadın her gece
Masmavi bir okyanusta
Olmayan dünyalara
Yelken açmakta...
Gözü gökyüzüne takılı
Bir gün yeniden görecek
Görkemli kanatlarını gökyüzünde...
Konuşamadıklarını kustuğu bir geceydi yine
Depresifler diyarında...
Serseriliğe vurdu.
Reddediyor yaşlandığını
Gidiyor
Üstüne üstüne dünyanın!
Tehlikeye zırhsız koşuyor yine!
Oyun arkadaşını kaybetmiş
Parkta artistlik yapan bir velet gibi
Tersten kayıyor kaydıraktan!
Kafasını vurdu diye
Kızgın olduğunu sanıyor kendine
Bilmiyor ki kimse,
Nasıldır
En yakın arkadaşının artık gelmemesi
Çocuk bahçesine!


19.03.2017 / İstanbul