HAYALİ SEVGİLİYE

Önce kalbini uzaklaştırıyorsun kendinden,
Sonra kendini...
Önce sevmekten korkuyorsun,
Sevilmek kuş olup konuyor omzuna...
Gülüyorsun, yaşıyorsun,
O ses hiç susmuyor...
O ses,
Bilmediğin kime ait olduğunu...
Bir deniz kenarında konuşuyor,
Bir tekneden gülümsüyor,
Bir gece yarısı camını tıklatıyor,
Uykularını bölüyor,
Orta yerine düşüyor ikili yalnızlıklarının...
Benzetiyorsun bazen,
Benzetince azalıyorsun...
Benzetince yanılıyorsun...
O ses hiç susmuyor...
Yine buradasın...
Geceye karıştı sesin...
Çağırıp duruyorsun yerini bile söylemeden...
Navigasyon da çalışmıyor bu düşler aleminde...
Olmayan Dünyalara öykündüm bak yine...
Peter Pan oldun bir anda yıldızların koynunda...
Sen hiç büyüme...
Peri tozu da bulunmaz diye korkuyorum son yıllarda...
Ruhumu yalnız bırakma maskeli balolarda
Di-ye-cek-tim peri tozu bitmeseydi...
Çocuk olamamaya ramak kaldı be sevgili!
Unutmanın uçurumundayız oyunları...
Ters kayacak kaydırak da kalmayacak yakında
Haydi gel ergenlerden replik çalasım var!
Gel!
Hepsini tek tek unutana kadar sayacağım isimler var...
Esaretten kurulmamış cümleler var,
Akıl oyunlarının aklı eksik kaldı...
Haydi gel sessiz çığlığım...
Sıkılmaktan yorgun ruhum...

25.09.2019 - Beyoğlu

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

TAHRAN’DA İKİ GÜN

SİRİUS

EYLÜL BAKIŞLI KIZ