MAVİ

Aslında her şey birisinin gözlerinde gördüğün ışıkla başlar, ardından dünyanın şiirini yeniden yazabileceğini sanırsın ama nafile sonunda hep biraz daha fazla zırh kalır üstünde. Fazla sevmemek için bir tane… Yara almamak için bir tane… Düşmemek için, üşümemek için, gülebilmek için birer tane daha… Yıllar böyle gelip geçer aslında. Sen o şanslı eli oynayanlardan değilsindir. Kendin olmak için çıktığın yolda aslını ararken bulursun ruhunu bir anda. Şimdi zar atma zamanıdır. Daha çok gülümsemek için bir zar, sevebilmek için iki zar. Şans ya bu, belki 6- 6 düşer bir yerlerden. 

Aşk, son zamanlarda nadir bulunan bir gece elbisesini giyecek bir yer bulmak gibi. Elbiseyi bulmak zor, giyecek doğru etkinliği bulmak ondan da zor. Şatafatlı bir şey seçtin yine, hangi davet istediğin dansı yaptıracak sana? Oysa sen 1960’lı yılların bir Fransız akşamında Edith Piaf dinlerken dans etmeyi hayal ediyordun. Gerçek her zaman farklı değil mi hayallerinden?

Yine vakitlerden gece, müziklerin Fransızca olduğu bir yerdeyim. Dalgalar düşüyor yüreğime ve sonsuz maviliklerde aşkı sayıklıyorum. Dalgaları öylesine özlemişim ki denizin durulmasını düşünmeye dayanamıyorum. Gökyüzünden rüzgar dileniyorum, aykırı ruhumu sarmalasın diye… Mavi sular değiyor ayaklarıma, kayalıklara öykünüyor deniz, şatafatlı dolunay, yalancı yıldızlarına kadeh kaldırıyor ve ben sana doyamayan ruhumun müziğini dinliyorum. Sonsuz mavi bir dileğim var ve ben onu bu gece ufuktaki masmavi ülkeye gönderiyorum.

Yarım bir yazı bu. Öznesi nesnesinden bahsetmiyor. Bu öznenin çok bildiği var ve hep susuyor. Ama siz mavi olan her şeye bakın, bir masal görürseniz bilin ki o bu öznenin nesnesinin olduğu yerdir.

                                                                                                                29.03.13 / 22.42